برای جنبش توفنده و سراسری دانشجویی

برای جنبش توفنده و سراسری دانشجویی

صنف دانشجو چو آید در صفوف ِ کارزار
تیره گردد بخت، بر اهریمنان ِ نابکار

بر چَکادِ قلّه، دانشجو چو آید در خروش
رعد ِبانگش، جان دَمَد، در جسم ِخلق ِ بیشمار

دوستداران ِادب، از شوق دانشجو، به شور
دشمنان، از ترس ِ دانشجو، همه زار و نزار

وه! چو دانشجو، شتابد در مصاف ِ اهرمن
انجمن گَرَدند گِردَش، مردم ِشهر و دیار

لشگری آنَک به میدان ، وندرآن، پیوسته جان
مرد وزن، آرش- وَش ُو گُرُدآفرید ِنامدار

دست اندر دست، پوران وطن در کار رزم
شیرمردان و زنان، آهن دلان ِ پیلوار

با کمان ِهفت رنگ ِ آسمان، خواهد زدن
تیرِ دشمن سوز ِخود، برقلب ِخصم ِنابکار

رنگ ِدیگر- چرخ ِ پیر و خسته - میخواهد گرفت
حبّذا آلاله های ِسرخ و سبز مرغزار

خلق، زنجیرِ ستم را بگسَلَد از پایِ نسل
هم در آن ساعت که در آتش بسوزد چوبِ دار

بوی ِآزادی به دست ِباد می پیچد به باغ
مرحبا بر سروِ آزادِ کنار ِکوهسار

به به از وقتی که گردد هردلی، آزاد و شاد
خَه خَه از روزی که بیند هرکسی دیدار یار

حَبّذا آن دم که باز آید ز در، یار ِ قدیم
خرّما آنگه که بید آید ، کنار ِجویبار

مرحبا جانی که بوید، بوی ِعشق از دستِ دوست
خرّما یاری که یابد یار ِ خود فصل ِ بهار

کشور ِایران شود، محسود ِ فردوس ِ برین
سینه، خرم! چهره، خندان! اهل ِکشور، کامکار

دیو ِملعون، از خرافات ار بنایی برکشید
سرنگون، کاخش ز دانشجو شود در چاهسار

دست ِدانشجو به نیروی ِ الهی برکنَد
از بُن این بنیان ِنحس ِعُرف ِرجم و سنگسار

رستمِ امروز ایران کیست؟ دانشجوی گرُد
چارهء افراسیاب و چیره بر اسفندیار

جنبش پایندهء دانش پژوهان ِ دلیر
پایه در تاریخ دارد چون حصاری استوار

جان درویشان به درگاه ِ صَمَد نالد سَحَر
تابمانَد نقش ِ دانشجو به ایران، پایدار